Recensie: The Hunt (Craig Zobel, 2020)

Rondom de Amerikaanse release van The Hunt was veel ophef, de actiehorror zou geweld verheerlijken. Maar in hoeverre deze ophef onderdeel van een marketingcampagne was, durf ik niet te zeggen. Wie de film kijkt zou haast tot een tegenovergestelde conclusie kunnen komen. Door corona heeft de film hier maar een kleine bioscooprelease gekregen, daarom zullen velen hem voor het eerst op BD/DVD gaan kijken.

In deze rebelse, satirische komedie komt een groep rijkelui bij elkaar om voor de kick op mensen te jagen. Het plan van deze elite loopt goed mis als Crystal, één van de personen waar ze op jagen, het keiharde en genadeloze spel beter blijkt te beheersen dan de jagers. Zij draait de rollen om en maakt de moordenaars één voor één onschadelijk, terwijl ze steeds dichterbij de mysterieuze vrouw komt, die de spil van dit alles vormt.

Het resultaat is een mix tussen The Hunger Games, The Purge en een wraakfilm. Maar ook met een satirische inslag. De film creëert een strijd tussen liberalen en conservatieven, neemt daarbij ook nog wat complottheorieën mee. Ja, je zou de film goed kunnen plaatsen in het huidige Amerikaanse politieke klimaat waren in beide kampen voornamelijk verliezer zijn.

De winnares is sowieso actrices Betty Gilpin die in de rol van Crystal een heerlijk en steengoede prestatie neerzet. Ook haar tegenspeelster Hilary Swank komt aan het einde van de film goed uit de verf. Het plot is niet zo sterk, maar het vermaak is zeer voldoende. The Hunt ga je niet kijken voor het politieke statement, maar voor een lekkere satirische wraakfilm.

The Hunt is afgelopen maand op DVD en BD verschenen.