Advertentie
sociaal / Nieuws

Leusden in de fout met Wmo-inkomenstoets huishoudster

Volgens de rechtbank staat in de verordening duidelijk dat de gemeente niet koos voor een inkomenstoets bij het opstellen van de Wmo.

09 februari 2023
Een vrouw strijkt. Op de achtergrond zit een oudere dame.
Shutterstock

De rechter in Utrecht heeft bepaald dat de gemeente Leusden een inwoonster geen huishoudelijke hulp mocht weigeren omdat zij en haar man teveel zouden verdienen. De rechter bepaalde dat de gemeente bij de beoordeling van de aanvraag geen inkomenstoets mocht toepassen, zoals eerder ook al minister De Jonge had gezegd. 

Adviseur Opgaven & Ontwikkeling

Omgevingsdienst IJsselland
Adviseur Opgaven & Ontwikkeling

Manager Financiën

Samenwerking A2 Gemeenten via Geerts & Partners
Manager Financiën

De meervoudige kamer heeft bepaald dat er door de gemeente Leusden geen inkomenspolitiek mag worden bedreven. De gemeente moet de ingehuurde hulp betalen. De rechtbank kent een schadevergoeding toe voor de ingehuurde hulp van 510 euro. Tevens moet het griffierecht worden vergoed (50 euro) en is de gemeente veroordeeld tot het betalen van 1674 euro aan proceskostenvergoeding.

Grenzen

De bewindsman sprak er destijds schande van dat de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) de gemeenten had opgeroepen bij de beoordeling van Wmo-aanvragen ‘de grenzen op te zoeken’.  De Jonge reageerde destijds op een artikel in Binnenlands Bestuur waarin melding werd gemaakt van de eerste gemeenten die aanvragen op de inkomens-grond gingen afwijzen.

Wachtlijsten

Leusden was destijds een van de eerste gemeenten die een inkomenstoets instelde om te bepalen of inwoners in aanmerking komen voor huishoudelijke hulp. Leusden deed dat omdat de wachtlijsten steeds langer werden. Daarnaast zitten er huishoudens tussen waarvan Leusden vindt dat ze de hulp prima zelf kunnen bekostigen. Naar schatting vier op de tien aanvragers zijn volgens de gemeente financieel daadkrachtig genoeg om zelf een hulp te kunnen betalen.

Verlenging

De inwoonster in kwestie maakte tussen maart 2020 en oktober 2021 gebruik van de regeling en betaalde daar 19 euro per maand voor. Toen ze om een verlenging vroeg, werd dat afgewezen. Daarop stapte de vrouw naar de rechter, die haar nu gelijk geeft.

Volgens de rechtbank biedt de gemeentelijke verordening geen basis voor een inkomenstoets/financiële draagkracht toets. Sterker nog, in de toelichting is opgenomen dat het abonnementstarief geldt voor huishoudelijke hulp uit de algemene voorziening.

 

 

Reacties: 1

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Hielco Wiersma
Gemeentelijke verordeningen mogen helemaal niet afwijken van landelijke regelingen en/of wetgeving. Daar gaat de Gemeente dus gewoon in de fout.
Advertentie