Ernst de Corte: 'Ik voel mijn vader als ik zijn liedjes zing'

In wat voor gezin groeide jij op?
,,Ik ben geboren in Delft, waar mijn vader na de oorlog is gaan wonen. Als nummer vier van drie jongens en drie meisjes.  Mijn vader was een drukbezet man. Hij stond wat verder van me af dan mijn moeder."  

Hoe was het om een vader te hebben die blind is?
„Wij wisten niet beter. Het was wel ooit makkelijk, als ik ondeugend was geweest. Dan wilde hij me grijpen, maar dat lukte niet. We liepen rond de salontafel. Hij moest daar dan zelf om lachen. Als ik een nieuw speelgoedje had gekocht, zei hij 'laat eens kijken'. Dan taste hij het hele autootje af."

Wat vond je toen van zijn muziek?
,,Als jongen van zestien sprak het me niet aan.  Ik hield van steviger werk: Deep Purple, de oude Genesis, Roxy Music. Bij ons thuis speelde iedereen piano. Dat wilde ik per se niet. Het werd gitaar."

Wanneer kwam de omslag?
,,Toen ik als gitarist  in een Haagse studio werkte. Vader kwam bij toeval daar om opnames te maken. Ik ben naar huis gestuurd met de demo's. Toen ontdekte ik zijn vakmanschap: hoe goed de liedjes in elkaar zitten. In dat proces van waardering krijgen, kwam hij te overlijden. Ik heb het hem niet meer kunnen zeggen."
„Als erfenis kregen we drieduizend liedjes. Wat een productiviteit, ongelooflijk. Ik ben daar ingedoken. Zo heb ik mijn vader echt leren kennen na zijn dood. Ging de teksten mooi vinden.  Ik pakte mijn gitaar erbij en studeerde wat liedjes in."

En je besloot om ze op het podium te brengen. Waarom?
,,Aanvankelijk niet. Ik was bang dat mensen zouden zeggen: 'dat is makkelijk scoren, met liedjes van zijn vader'.  Dat heeft mij er een tijd van weerhouden. Later dacht ik: 'ik speel toch ook van andere componisten, waarom niet van mijn vader?' Zijn liedjes dreigen te verdwijnen. Dat is jammer.  Want we kunnen er nog veel van leren. Ze zijn maatschappijkritisch en vaak ontzettend actueel."

Lijkt je stemgeluid op dat van je vader?
,,Ja, heel erg zelfs. Daar schrok ik van bij het terugluisteren. Want dat wist ik helemaal niet.  Vervolgens schrok ook mijn vrouw. En daarna mijn broers en zussen." 

Stel: iemand kent Jules de Corte niet. Welke drie nummers zou ie dan moeten beluisteren om een goed beeld te krijgen? 
,,'De wereld waar ik van droom', mijn persoonlijke favoriet. Met vier kleine coupletten die een soort samenvatting geven van datgene wat mijn vader te vertellen had. Zit bijna alles in. Verder 'Ik zou wel eens willen weten'. Een enorme hit, daar kun je niet omheen. En 'De Poort' over de dood. 

Komen er mensen naar je optredens die jouw vader nog hebben gezien?
,,Heel veel. 'Je vader zong op onze bruiloft', hoor ik dan bijvoorbeeld. Bij een optreden in Santpoort-Noord kwam er vooraf een man naast me aan de bar zitten. Hij bleek een usb-stick te hebben met opnames uit 1975 van mijn vader in diezelfde zaal. Bloedmooie beelden van hoge kwaliteit. Was wel emotioneel. En dat is het vaker als ik zijn liedjes zing. Ik voel dan dichtbij mijn vader te komen. Dat ik hem kan voelen."

Het optreden van Ernst de Corte met begeleider Guus Westdorp (piano) begint zondag 24 september om 14.00 uur in Museum Klok en Peel in Asten. Op 26 oktober is 'Lied van min vader'te zien in Cultuurcentrum Martien van Doorne in Deurne.