In de afgelopen jaren hebben de meest prachtige en uiteenlopende schilderijen, beelden en objecten fantastische plekken gekregen bij kunstliefhebbers. In het kader van 25 jaar Galerie-T, blikken we met eigenaren terug. Bezoekers van Galerie-T hebben we gevraagd naar foto’s en verhalen over het door hen aangeschafte werk. Zelfs het allereerst verkochte schilderij mogen we zo in beeld brengen. Op deze pagina treft u een aantal inzendingen.

Kunst op z’n plek met kunstenaar DICK VAN BIEMEN

Grensgebied II van Dick van Biemen, aangekocht 8 september 2002

De introductie zou over een paar dagen beginnen en ze wilde snel terug naar haar studentenflat. We fietsten samen naar het fietsveerpont richting Kruiningen en zetten haar met volbepakte fiets in Krabbendijke op de trein.
Het was wennen om zonder haar verder te gaan met onze fietsvakantie. We fietsen naar Groede, staken over naar Vlissingen en kampeerden in Veere waar we ook een week eerder met onze dochter stonden. Het vervolg van onze fietsvakantie was zeker gezellig en de moeite waard, maar voelde ook een beetje leeg.
We hadden behoefte aan nieuwe inspiratie voor de rest van onze vakantie, aan een ander perspectief. Het idee van Ger, mijn vrouw, om haar collega Bert in Middelburg op te zoeken kwam dan ook goed uit. Zijn vrouw Lia had daar een galerie en wij wilden haar Galerie ‘T’ wel eens zien.

Het bezoek aan de galerie was heel bijzonder. Bert vertelde ons over de totstandkoming van Galerie ‘T’, hoe ze samen, met Lia, in het voorste gedeelte de vloer steen voor steen hadden verwijderd en het puin naar buiten gesjouwd totdat een niveau lager de oude vloer met muren en fundamenten tevoorschijn kwam.
Dat zag er indrukwekkend uit, zeker nu met de door Lia tentoongestelde werken aan de muur.
Even later bewonderden we de expositie in het achterste deel, met uitzicht over een pleintje. Mijn aandacht bleef hangen op een schilderij dat een serene rust uitstraalde en je tegelijkertijd bij de lurven greep. Het licht van het pleintje viel mooi op het doek. Ik zag een wijds perspectief over water en lucht, lage horizon en slikken penetrant op de voorgrond. Het zilveren water contrasteert met de massieve wolkenpartij die van donkergrijs overgaat in geelwit met flarden blauw naar uiteindelijk een strak blauwe lucht. Langs de glanzend zilveren watergang liggen rustgevende grijs/beige slikken met resten oplichtende plassen. De slikken gaan over in een donkergroene oever van zeegras, knalhard en superrealistisch in scherp zwart weerspiegeld in het donkere water van de laatste plas op de voorgrond.
Het doek riep herkenning op aan de prachtige kust van de Westerschelde waarlangs we gefietst hadden, op weg naar Breskens de week daarvoor.
Ja, dit hadden we al eerder gezien en het schilderij was er een reflectie van!

Dat onwezenlijke contrast tussen rust van lichtend water en lucht in het midden en heftige onrust op de voorgrond met dramatische spiegeling van zeegras in donker water, bleef me fascineren toen we aan het eind van de middag terugfietsten naar Veere.
We zouden die dag alleen maar de Galerie van Lia bekijken en met Bert contact hebben. We zouden niet op pad gaan om een kunstwerk te kopen. Maar ik wilde deze ervaring vasthouden voor mezelf, ik wilde het schilderij hebben. We hebben ’s avonds Bert gebeld of er belangstelling voor dit schilderij was. Toen hij antwoordde dat er best belangstelling voor was, hebben we Bert gevraagd of hij het wilde vasthouden en dat we het nog eens wilden zien. De volgende dag zijn we weer naar Galerie ‘T’ gefietst en bekeken nog eens het schilderij. We wisten het nu zeker en hebben het schilderij “Grensgebied II” van Dick van Biemen (olieverf op linnen, 90 x 90 cm) gekocht.

Korte tijd later brachten Lia en Bert het schilderij bij ons thuis en hingen het op een prominente plek aan de muur, naast gehuurde en aangekochte werken van de Haagse Artoteek.
Nu negentien jaar later hangt Grensgebied II nog steeds op dezelfde plek aan onze muur en geeft het nog steeds dezelfde kijkervaring.
Inmiddels hebben in onze woonkamer enkele eerder gehuurde werken van de Haagse Artoteek (tegenwoordig: “heden”) plaats gemaakt voor eigen werk van Gertje.

Zoetermeer 20 augustus 2021,
JB Segond von Banchet.

Kunst op z’n plek met kunstenaar DICK VAN BIEMEN

Bunkerfascinatie – Vijftig jaar geleden speelde ik als jonge badgast bij Dishoek tussen de resten van Hitlers Atlantikwall. Toen ik mij aan het eind van de vorige eeuw in Zeeland vestigde, was ik door mijn studie militaire geschiedenis inmiddels goed bewapend met kennis over het bijzondere krijgskundige verleden van onze provincie. Geen regio van ons land is immers door de eeuwen heen zo vaak en zo lang het oorlogstheater geweest van de Europese grootmachten. Hun strijd heeft vele sporen in het landschap achtergelaten. Net als bijvoorbeeld onze Middeleeuwse kastelen, de zeventiende- eeuwse vestingsteden of de Napoleontische verdedigingswerken zijn daarom voor mij de Duitse bunkers onlosmakelijk verbonden met Zeeland. Daarom spraken de bunkerschilderijen van Dick van Biemen mij zo aan. Het laat de Duitse oorlogserfenissen opgaan in hun omgeving, waarbij ze als het ware bijna een woorden met natuur. Interessant is ook dat hij met zijn interpretatie de tijdsgeest aanvoelde.

Omtrent de eeuwwisseling ondergingen de Duitse Atlantikwallbunkers een herwaardering. Van een pijnlijke herinnering voor de overlevenden transformeerden ze in een wetenswaardige historie voor de naoorlogse generatie. Lange tijd konden de buitengewoon degelijk gebouwde Duitse verdedigingswerken met overheidssubsidies worden afgebroken. Rond 2000 rees de vraag of dit militair cultureel erfgoed juist niet zou moeten worden behouden voor de toekomst.

Op het schilderij van Dick van Biemen dat ik kon aankopen, staan twee bunkers bij Koudekerke afgebeeld die deel uitmaakten van de verdediging van Vlissingen. Deze havenstad was gedurende de Tweede Wereldoorlog een belangrijk steunpunt in de Duitse Atlantikwall. Om het ook te kunnen beschermen tegen aanvallen in de rug werd er aan de landzijde een verdedigingsgordel aangelegd. Dit zogeheten Landfront bestond uit een lange tankgracht met daarachter tientallen kazematten voor mitrailleur en antitankgeschut. De linie, met een totale lengte van circa vijftien kilometer, liep vanaf de duinen van Groot- Valkenisse over Koudekerke naar het Kanaal door Walcheren. Aan de oostelijke zijde van dit kanaal vervolgde het Landfront haar weg tot aan de Schorerpolder bij het fort Rammekens. Wat deze linie vandaag de dag zo uniek maakt is dat het, op een aantal bunkers en enkele gedempte stukken van de tankgracht na, nog altijd vrijwel compleet is. Daarom besloot de Minister van Onderwijs, cultuur en wetenschap op aandringen van diverse Zeeuwse instanties begin november 2012 het Landfort Vlissingen aan te wijzen als rijksmonument. De bunkers worden zo doende tegenwoordig daarom niet alleen beschermd, maar zelfs ook gerenoveerd en gepromoot. De lokale overheden zien nu immers de recreatieve waarde van deze bijzondere restanten van de Duitse Atlantikwall. De verwachting is dat het slagveldtoerisme in Zeeland, mede door het succes van de film De Slag om de Schelde, de komende jaren steeds meer aan belangstelling zal winnen. Dick van Biemen voorzag 20 jaar geleden al dat de Zeeuwen op deze wijze ‘vrede’ zouden sluiten met deze donkere bladzijden uit hun verleden.

Tobias van Gent

Kunst op z’n plek met kunstenaar LON BUTTSTEDT

Alles in het huis van Toos Klaassen voelt liefdevol aangeschaft. Ze staat voor haar deur met een schilderijtje van Lon Buttstedt. Toos vertelt enthousiast over de bezoekjes die ze brengt aan bijvoorbeeld het Polderhuis en andere tentoonstel- lingslocaties in Zeeland. Ook de Zeeuwse elementen als een keramiek hoofd van een boerin of de Zeeuwse knop op de luiken aan de voorgevel ontbreken niet. Mooi!

(Tekst Lia op verzoek van Toos)

Kunst op z’n plek met kunstenaar LON BUTTSTEDT

‘For me art is travelling the mind’ is de lijfspreuk die ik mij lang geleden heb toegeëigend. Die spreuk is ook duidelijk terug te zien in mijn schilderijen en beelden en terug te lezen in de blogs die ik schrijf over kunst.

Alles wat ik waarneem en meemaak gaat eerst door het kunstfilter in mijn brein voordat ik er in mijn eigen beeldtaal vorm aan geef in het platte schilders- of schrijfvlak of in drie dimensies. Op dezelfde manier kijk ik naar het werk van mijn concullega’s. En daarom maakt nu dus dat beeld van Lon Buttstedt  deel uit van de leefwereld in mijn eeuwenoude Middelburgse pakhuis. Hoe dat zit?

Enkele jaren geleden was ik in Buenos Aires verzeild geraakt. Want ik reis niet alleen veel in mijn ‘mind’ maar ook in werkelijkheid. In die Argentijnse hoofdstad moest ik natuurlijk de Cementerio de la Recoleta, de wereldberoemde begraafplaats daar, bezoeken. Een fascinerend complex met duizenden graven, grote majestueuze en kleine intieme mausolea, nationale monumenten en beelden, alles gescheiden door brede straten en smalle steegjes. En bezaaid met ex voto’s. Van die voorwerpen geplaatst in katholieke kerken bij altaren en heiligenbeelden of bij graven. Smeekbeden of juist dankbetuigingen aan God vanwege nog te verkrijgen of al verkregen gunsten, vaak verbonden met leven en gezondheid. Armen, benen, voeten, harten, scheepjes, zowel groot als klein. Ik werd in La Recoleta echt terug gekatapulteerd naar mijn katholieke jeugd. Die ex voto’s komen trouwens in allerlei godsdiensten voor.

Kort na terugkomst in Middelburg liep ik Galerie-T weer eens binnen. Niet alleen om gezellig bij te praten met Lia maar ook om nieuwsgierig rond te dwalen in beeldentuin en expositieruimtes.  Dat vanuit mijn intrinsieke interesse voor het werk van andere kunstenaars. For me art is travelling the mind, niet waar? Plotseling viel in de laatste ruimte mijn oog op dat beeld van Lon Buttstedt, getriggerd door de kleine voorwerpen die ze erin had verwerkt. Ex voto’s! Zou dat ook zijn gebeurd als ik niet kort daarvoor op die Zuid-Amerikaanse begraafplaats had rondgelopen? Geen idee. Maar dat beeld met de ex voto’s uit mijn jeugd, met die serene uitdrukking, met dat prachtige patina en met dat zilveren hart van moeder en kind, dat beeld moest gewoonweg bij mij thuis komen te staan. En aldus geschiedde!

Toos van Holstein, atelier Korendijk 56 Middelburg

website www.toosvanholstein.nl blog TOOS&ART  toosvanholstein.wordpress.com

Kunst op z’n plek met kunstenaar JANET TIMMERIJE

Ergens begin 2018 zagen we in GALERIE-T een schilderij hangen van Janet Timmerije. Ik meen me te herinneren dat het een aanzicht van de Londensekaai was. Het sprak ons erg aan. Eind 2017 waren we verhuisd naar de Spanjaardstraat en ik zocht in 2018 een passend cadeau voor de 50ste verjaardag van mijn vrouw. Eén en één werd twee en Janet Timmerije schilderde in opdracht het aanzicht van het deel van de Spanjaardstraat waar ons huis staat. Het heeft een prominente plek in onze woonkamer en het dient zelfs regelmatig als achtergrond voor TEAM meetings. Janet Timmerije is vlak na de levering nog een keer bij ons thuis geweest omdat ergens in de communicatie Den Gouden Beer,’ de Gouden Leeuw’ was geworden en dat is ter plekke hersteld.

In het najaar van 2018 liep ik in de schemering langs de etalage van Galerie T. Mijn blik werd naar binnen getrokken door levendige kleuren. Daar, in de etalage stond een schilderij van Janet Timmerije met de afbeelding van Damplein in Middelburg. Prachtig die felle kleuren en zwarte lijnen! Het schilderij bleef me zo bezig houden, dat ik samen met mijn vriend nogmaals ben gaan kijken. Gelukkig vond hij het ook erg mooi, waarop we een afspraak hebben gemaakt met Lia. Het was op een avond, zodat wij de enige in de galerie waren. Het was een warm welkom van Lia en Bert. Het schilderij was al voor ons uit de etalage gehaald om goed te kunnen bekijken. Er waren ook schilderijen van andere straatjes en steden, maar deze bleef voor ons de mooiste. We kregen verschillende verhalen en belevenissen te horen en ook nog extra informatie over de schilderes en haar manier van schilderen. Bijzonder was ook dat we het schilderij bij wijze van proef thuis konden ophangen om te kijken of we er dan nog gelukkig mee zouden zijn. Bert kwam het schilderij zelf brengen en ik heb het samen met hem opgehangen. Het past perfect in ons huis. We worden er nog steeds blij van als we er naar kijken.
Hartelijke groeten, Caroline en Theo

Bart en Hilke Makkink

Super lief dat jullie enkele jaren geleden het schilderij op proef zijn komen ophangen. We waren het unaniem eens, het hoort hier te hangen

Bianca van der Meijden

Kunst op z’n plek met kunstenaars ENA RUTTEN, LON BUTTSTEDT en HERMIEN BUYTENDIJK

De presentatie van het boek “Valentine, de kleuren van haar ziel” was op 7 december 2014 voor mij de reden om naar Middelburg te komen. De uitnodiging daarvoor kreeg ik van de schrijfster, Henny van Kesteren. Wij waren in onze HBS tijd schoolvriendinnen en hadden elkaar lang niet gezien. Een prima reden dus om het contact te herstellen.

Ik werd aangenaam verrast door de gezellige ontspannen sfeer in Galerie-T en de vriendelijke ontvangst. Het was een bijzondere dag met muzikale omlijsting door Henny en de aanwezigheid van veel kunstenaars van wie werk in de galerie aanwezig was. Daaronder ook Ena Rutten. Zij had met haar schilderij “face 31” de kaft van het boek Valentine vormgegeven. Dat schilderij stond op de tafel waar ook de boeken lagen en ik was er meteen verrukt van. De lichtelijk melancholische blik trof me en trok me aan. Hoewel zonder gelijkenis deed ze me denken aan mijn jong overleden zus Anneke. Ik wilde het graag mee naar huis nemen en besloot het te kopen. Hoewel ik zeker wist dat ik het zou willen houden wilde Lia dat ik het als “kunst op zicht” zou komen ophalen. Dat vond ik bijzonder zorgzaam.

Uiteraard maakte ik een tocht door alle ruimten van de Galerie inclusief de prachtige tuin. Ik genoot, wat een rijkdom aan moderne kunst. Het collage schilderij “The green girls” van Lon Buttstedt hield mijn blik vast. Steeds liep ik ernaar terug, mezelf overtuigend dat 2 schilderijen kopen te gek was, maar ik kon het niet weerstaan. Dus ook deze girls zou ik een maand later “op zicht” meenemen.

Lia en Bert hadden, weer heel zorgzaam, aangeboden om de schilderijen naar Amsterdam te brengen, maar daar maakte ik geen gebruik van omdat ik het veel te leuk vond om nog een keer naar de galerie te komen. Tevens gebruikte ik die gelegenheid  om Henny opnieuw te ontmoeten.                                                

Extra

Ook het object van de dames aan tafel van Hermien Buytendijk trok steeds opnieuw mijn aandacht, ik vond het prachtig. Haha, dat heb ik wèl kunnen weerstaan omdat ik niet wist waar ik het thuis zou moeten neerzetten.

Zo heb ik een hele middag lopen smullen van al het moois in Galerie-T.

Marjon ter Laag, Amsterdam

Kunst op z’n plek met kunstenaars FRANK LEENHOUTS en LUT BRACKX

Als mijn man en ik in Middelburg zijn staat er altijd een bezoek aan Galerie-T op het programma, waar we steeds hartelijk met thee en cake worden ontvangen. Bij zo’n bezoek zag ik wat portretten, geschilderd door Frank Leenhouts, die me erg aanspraken. Ik liep al lang met het plan rond mijn man te laten portretteren. Via Lia Hector kwam ik in contact met de schilder wat uitmondde in een prachtig schilderij. Frank slaagde erin de ziel van mijn echtgenoot bloot te leggen.

Bij de andere bezoeken aan Galerie-T stuitte ik op werk van Lut Brackx. Eerst het kleine ‘lezertje’ en de keer daarna het aandoenlijke echtpaar op een bankje. Prachtig vorm gegeven. We zijn er erg blij mee en het maakt onze woonkamer heel speciaal.

Mevrouw de Man

Kunst op z’n plek met kunstenaar TOM SEERDEN

Bij elk verblijf in ons vakantiehuis aan de Zusterstraat in Middelburg is een bezoekje aan Galerie T een must.

Voor de Corona had ik de Torso man van Tom Seerden al in de gaten en nu kon ik deze tot mijn grote geluk in juli 2021 kopen. Het werk past prima in de sfeer van een herenhuis in Brussel.

Le Paige-Ballijn

Kunst op z’n plek met kunstenaar ADA BREEDVELD

Het schilderij “de koningin op de gouden fiets” is één van de kunstwerken die wij in Galerie-T aangeschaft hebben en hangt nu in ons huis in Duitsland. Het schilderij is feestelijk onthuld in bijzijn van familie en vrienden. Wat heel speciaal is dat we om een rood schilderij van Denny Baggen een speciale constructie hebben laten maken om voor het televisiescherm te kunnen schuiven.

Rudolf

Het schilderij, “Koningin op de fiets” van Ada Breedveld is speciaal gemaakt voor het jaar 2010, het was het jaar van de fiets en een heel feestelijk jaar voor Middelburg.

In dat jaar deden zowel de Tour de France, de Giro d’Italia en de koningin met Koninginnedag onze stad aan. De galerie en een aantal van de kunstenaars van de galerie hebben daar volop aan meegedaan. Naast het schilderij van Ada Breedveld waren er prachtige wielerschilderijen van Erik Nagels en bronzen renners van Dick van Wijk. Sjer Jacobs had een groot gevelkunstwerk gemaakt met een peloton wielrenners dat tegen de gevel opreed (heeft er een heel jaar gehangen). Daarnaast een serie keramiek met als thema “Alles wat rijdt”, dit waren figuren op een step, een driewieler, een kinderfiets, enz.

Waar ik ook met bijzonder veel plezier op terugkijk, is de samenwerking onderling met ambtenaren van de gemeente en ondernemers van de stad. Die was meer dan geweldig.

Lia Hector

In 2007 stonden wij met onze twee meiden en een vriendinnetje op de camping in de buurt van Middelburg. Wij hebben toen de galerie bezocht, waar op dat moment de tentoonstelling van de werken van Ada Breedveld werd ingericht. Ik zag het schilderij “de blauwe Madonna” en dat raakte mij gelijk in mijn ziel. Jouw moeder zag wat er met mij gebeurde. We hebben even gesproken met elkaar en Lia vertelde dat Ada de volgende dag aanwezig zou zijn voor de opening. Hoe leuk zou het zijn om dan ook aanwezig te zijn. Ik wilde het schilderij heel graag hebben, maar had toen niet de financiële middelen om het te kopen. Lia stelde voor dat ik Ada zou vragen of er een betaalregeling mogelijk zou zijn. Dat stemde mij hoopvol. Wij zijn weggegaan en ik was helemaal vol van het schilderij. Hans en ik samen met onze jongste dochter Anne, zijn de volgende dag teruggekomen om bij de opening aanwezig te zijn. Dat was heel leuk, en Lia had er voor gezorgd dat het allemaal goed verzorgd was. Het was druk en iedereen wilde graag even met Ada praten. Het lukte mij niet om er tussen te komen. Wat mij opviel en wat ik heel leuk vond om te zien: Ada droeg schoenen van de kunstenaar Jan Jansen. Ik had dezelfde schoenen aan, hoe leuk was dat. Ada had rode en ik zwarte. Wij besloten om even ergens te gaan lunchen en in de middag terug te komen. Later in de middag kwamen wij terug. Even later lukte het mij om Ada te pakken te krijgen. Wij hebben heel leuk met elkaar gesproken. Ik vertelde haar dat haar schilderij “de blauwe Madonna” mij in mijn hart had geraakt. Dat ik het heel graag wil hebben en of het mogelijk is om een betaalregeling te treffen. Ada was hier geen voorstander van. Ik was zo teleurgesteld. Ik heb Lia dit verteld. Haar reactie was geweldig! Lia is van mening dat kunst voor iedereen bereikbaar moet zijn, dus ook voor mij. Lia heeft het schilderij gekocht van Ada en met mij een betaalregeling getroffen. Ik was hier zo blij mee, ik schoot helemaal vol. Een paar dagen later zijn wij teruggekomen om afspraken te maken over de maandelijkse betalingen. We hebben heerlijk in de mooie tuin gezeten met elkaar. Er werd toen voorgesteld om het schilderij naar ons toe te brengen met de trein. Hoe geweldig is dat. Maar, er brak heel slecht weer aan. En wij besloten om naar huis te gaan, en de tent een paar dagen later op te halen. Wij zijn na een week terug gekomen om de tent af te breken en alle spullen mee naar huis te nemen. Wij hadden in die tijd een karretje achter de auto met onze campingspullen daarin. Wij zijn toen naar de galerie gereden om te kijken of het schilderij misschien bovenop de spullen in het karretje zou passen. En tot onze aller verbazing, paste het schilderij er precies in!! Hoe geweldig was dat. We konden toen zelf het schilderij meenemen naar huis. We hebben het in onze woonkamer opgehangen, en daar hangt het nog steeds. Dit schilderij hoort bij ons en gaan wij nooit meer wegdoen.

Kunst op z’n plek met kunstenaar ARTHUR BERNARD

‘ A moment of sunlight’ van Arthur Bernard
Via de moeder van mijn partner Marijn (Margot van Rens) kwamen wij zo af en toe op bezoek in Middelburg , en zo ook bij galerie T.  Margot van Rens was een regelmatige bezoeker van de galerie, en hield erg veel van kunst en dus ook van de galerie.  Het zal ergens in 2014 geweest zijn dat ik getroffen werd door een werk van Arthur Bernard wat prominent in de etalage  hing.  Het grote schilderij was indrukwekkend, zeer kleurrijk en figuratief.  Wij zijn toen uitgebreid geïnformeerd door Lia, over de verschillende werken van dhr. Bernard.  Het werk liet me niet meer los, en uiteindelijk zijn we via Lia zelfs bij dhr. Bernard thuis geweest in zijn atelier. Geweldige service natuurlijk.  Het atelier hing vol met prachtige werken, en het was nog moeilijk kiezen.  Wat ik me nog herinner was een krantenartikel, over een expositie in de VS en een bezoek van niemand minder dan Arnold Schwarzenegger :).  Uiteindelijk werd ik getroffen door dit schilderij , ‘ a moment of sunlight’.
Nog iedere dag ben ik blij met het kunstwerk, de kleuren compositie en het abstracte zorgen ervoor dat het werk nooit saai wordt. De kleuren passen perfect in mijn interieur, (of eigenlijk past het interieur goed bij het schilderij) en iedere dag kijk ik met veel plezier ernaar.  Ik ontdek ook vaak weer nieuwe vormen en figuraties,  het blijft boeien.  De titel past dan ook heel goed, net als een straal zonlicht veranderd dit schilderij ook vaak van kleur en vorm.
Wij wensen Galerie T nog vele jaren en vele tevreden klanten!

Hartelijke groet, Frank Sibbel & Marijn Jansen 

Kunst op z’n plek met kunstenaar PETER KROMHOUT

Dit schilderij  neemt al een lange reeks van jaren een prominente plaats in bij ons in de woonkamer. De hoogte van het schilderij past uitstekend bij de monumentale hoogte van de kamer. Wij zijn, net als onze kinderen en talrijke gasten, nog steeds erg gecharmeerd van dit kunstwerk. Zeiltechnisch gezien kan het schilderij wel wat vragen oproepen, maar dit doet niets af aan het artistieke gehalte ervan. We zijn blij dat we dit kunstobjekt ooit bij Galerie-T hebben kunnen bemachtigen.
We feliciteren Galerie-T en i.h.b. Lia en Bert met deze mijlpaal en hopen dat de galerie nog een lange reeks van jaren een kunstzinnige bijdrage kan blijven leveren aan onze prachtige stad.

Hartelijke groet , Jan Auke en Janneke van Werkum

Kunst op z’n plek met kunstenaar DENNY BAGGEN

Am 09.03.2011 waren Sie bei mir in Bochum (Deutschland). Im Gepäck hatten Sie drei Bilder von Denny Baggen. Wir haben gemeinsam mit Ihnen und zwei Freundinnen von mir gefrühstückt. Es war ein schöner, geselliger und spannender Vormittag.

Zwichendurch hängten sie nacheinander eines der drei Bilder an die Wand und riefen “Überraschung!!!”. Ich entschied mich klar für das rote Bild.  Dieses war mir im Februar in Middelburg ins Auge gesprungen und es ließ mich nicht mehr los. Auch meine Freundinnnen waren begeistert.

Für dieses Bild von Denny Baggen habe ich dann im gleichen Jahr mein Wohnzimmer renoviert. Ich habe die Holzverkleidungen von den Wänden entfernt und die Wände schlicht verputzen und streichen lassen. Sie empfahlen mir die Farbe Kiesel für den Anstrich der Holzbalken – passend zum roten Sofa und dem Kunstwerk. Danke für den Tipp!!!

Sollte ich wieder einmal in Middelburg sein, werde ich Ihre Galerie auf jeden Fall  besuchen und gern einen Tee mit Ihnen trinken.

Mit herzlichen Grüßen und vielen lieben Dank, C. Weiß, Bochum

____________________________________

Op 09.03.2011 bezocht u mij in Bochum (Duitsland).  Jullie hadden drie schilderijen van Denny Baggen bij. Samen met twee vriendinnen hebben we ontbeten. Het was een leuke, gezellige en opwindende ochtend.

Tussendoor hingen we de drie schilderijen na elkaar aan de muur en riepen “Verrassing!!!”.  Ik heb duidelijk voor het rode schilderij gekozen.  Het was me al opgevallen in Middelburg in februari en ik kon het niet uit mijn gedachten krijgen. Mijn vrienden waren ook opgewonden.

Voor dit schilderij van Denny Baggen, heb ik mijn woonkamer in hetzelfde jaar gerenoveerd. Ik verwijderde de houten lambrisering van de muren en liet de muren bepleisteren en effen verven. jullie raadden de kleur kiezel aan voor het schilderen van de houten balken – passend bij de rode bank en het kunstwerk. Bedankt voor de tip!!!

Mocht ik ooit nog eens in Middelburg zijn, dan zal ik zeker uw galerie bezoeken en gezellig thee komen drinken.

Met vriendelijke groet en hartelijk dank, C. Weiß, Bochum

Kunst op z’n plek met kunstenaar WIL WILLEMSEN

Wij hebben ons altijd zeer welkom gevoeld bij jullie in de Galerie. Hebben leuke herinneringen aan onder andere 6 juni 2015 toen ons 1^e kleinkind werd geboren. Op het moment dat wij de galerie in stapten, kregen wij bericht dat onze dochter was bevallen van een dochter. Lia kwam toen gelijk met 2 boeken aan een voor opa en een voor oma. Die dag vergeten we niet door onze kleindochter en de spontaniteit van Lia.

We genieten nog steeds van de kunstwerken die we hebben gekocht van onder andere Wil Willemsen, Sjer Jacobs en Lut Brackx.  Ook de rozenbottels staan te pronken in de kamer. Van Harte Gefeliciteerd met 25 jaar Galerie T. Wij hopen nog vaak langs te komen!

Kees en Else

Kunst op z’n plek met kunstenaar WIM VAN DER KRAAN

In 2001 waren we 25 jaar getrouwd. We gaven een groot feest in onze tuin in Burgh-Haamstede. De gasten wilden ons een gemeenschappelijk cadeau geven. Hierbij dachten we aan een kunstwerk zonder precies te weten wat. Bij toeval bezochten we galerie T, een kleine galerie die pas een aantal jaren actief was. In de kleine tuin achter de galerie stonden een aantal beelden van Wim van der Kraan. Ze straalden een zekere onbestemdheid uit maar ook een zeker verlangen naar de toekomst. Een van die beelden werd het gemeenschappelijk cadeau van de gasten, een ander beeld kochten we zelf. Beide beelden kregen een prominente plaats in onze tuin in Burgh-Haamstede. Bij elke ingrijpende verandering in de tuin veranderde hun plaats om die onbestemdheid van de toekomst steeds weer opnieuw te belichten. Sinds een paar jaar wonen we in Portugal. Nu staan de beelden op onze quinta in Vila Vicosa. Ook daar hebben ze een prominente plaats gekregen. De onbestemdheid van de toekomst behoeft geen toelichting.

Door het echtpaar Hector hebben we geleerd dat je een beeld door het de juiste plaats in de juiste omgeving te geven het beeld een extra dimensie aan uitdrukkingskracht kunt geven. Dat zoeken naar de juiste plaats is een chronisch proces en is eigenlijk nooit klaar. De plaats van de beelden van Wim van der Kraan vormen daar een sprekend voorbeeld van.

Sinds 2001 bezoeken we Galerie T regelmatig en is onze collectie beelden aanzienlijk uitgebreid. De smaak van Lia Hector ligt dicht bij die van ons en bij een bezoek aan de galerie vertrekken we bijna nooit met lege handen. Zelfs nu we in Portugal wonen gaan we als we in de buurt van Middelburg zijn naar galerie T.

We hopen dat de galerie nog vele jaren blijft voortbestaan en wensen het echtpaar Hector geluk met het bereiken van deze unieke mijlpaal.

Carla en Piet Bruijnzeel,

Vila Vicosa , Portugal

Kunst op z’n plek met kunstenaar TON DE LAAT

Bezoek aan Diana Padmos van AVALON door Lia en Ilja Hector

Diana had eerst 29,5 jaar een kledingzaak in Middelburg en is nu 5,5 jaar aanwezig in Goes met haar winkel. Omdat Ilja en ik graag een bezoekje aan haar winkel in Goes wilden brengen was dit een mooie combinatie voor “Kunst op z’n plek” en zijn we allebei nog geslaagd met het kopen van een pantalon.

Diana heeft in haar privébezit een 3-luik van Ton de Laat, etsen met bladgoud. Nu ze het werk voor ons vanuit haar huis meegenomen had twijfelde ze nog even om het werk in de winkel te houden, maar ze kan het uiteindelijk thuis toch niet missen.

Lia Hector

Kunst op z’n plek met kunstenaar REINDER HOMAN

Eikenlaan in de sneeuw

Wat is het toch, dat sommige beelden vanaf het eerste moment in het geheugen gegrift staan? Het museum Boymans van Beuningen in Rotterdam gaat voor mij om één schilderij, de Toren van Babel van Pieter Breugel I uit 1560; het Mauritshuis in den Haag: Oude vrouw en jongen met kaarsen van Pieter Paul Rubens. In het museum van Schone kunsten in Antwerpen zag ik ooit de Lezende Vrouw, van Rik Wouters en hoef nu mijn ogen maar te sluiten en aan het schilderij te denken, en ik zie het voor me. Dat zelfde geldt voor de Tuinman van Emile Claus, die ik op een zondag middag, jaren geleden, zag in het Museum van Deinze en de Leiestreek.
In de meest liefdevolle galerie van Zeeland, Galerie- T in Middelburg, zag ik voor het eerst etsen van Reinder Homan. Dat was een overrompelende ervaring. Iedere prent vroeg aandacht, kende een verfijnde techniek, een immer evenwichtige compositie en een indringend beeld, niet zelden vanuit een bijzonder perspectief gezien. Maar dat was het bijzondere, vond ik, in die etsen van Reinder er was iets meer wat ze uitdruktenhet bijna onzegbare; precies dat wat grote kunst definieert.
Eén van de etsen, Eikenlaan in de Sneeuw, bleef in mijn geheugen hangen. Van mijn moeder had een cadeau gekregen in de vorm van een geldbedrag, voor mijn verjaardag. Na een week was de Eikenlaan in de Sneeuw nog steeds in mijn hoofd het beeld van die ongerepte, verstilde, eindeloos lange weg, links uit het midden van het blad wist van geen wijken. Rechts van de weg, het berken en elzenbos rechts en links, achter de eiken de gesneeuwde akker. Wat is, voor mij, het geheim van die ets? De stille lange weg, de akker, het bos en de sneeuw ik weet het nu. Ik weet het zeker ik kijk er naar, elke dag, als een kind zo dankbaar.

Jan Schuurman Hess

Kunst op z’n plek met kunstenaar ANK VAN MEER

Vier jaar geleden hebben wij ons huis in Middelburg gekocht met het idee om terug te gaan naar Nederland. Woonachtig in het buitenland voor meer dan 15 jaar en altijd het gemis van een ‘eigen’ plek, hebben wij net buiten de binnenstad van Middelburg een prachtig jaren 20 huis gekocht om een eigen plek te creëren.
Toevallig liepen wij vorig jaar langs galerie-T en werden verwelkomd door jouw ouders. Na een rondleiding door de galerie viel ons oog op de schilderijen van Ank van Meer; de afbeelding, het blauw en het grote formaat. Opslag verliefd 🙂 We hadden nog geen plek op het oog maar jouw moeder stelde voor om de schilderijen twee dagen op zicht beschikbaar te stellen. Diezelfde middag kwam jouw vader ze brengen en dacht met ons mee over de juiste plek voor de schilderijen. Na wat geschuif en verplaatsen kwamen wij uit op de keuken. De strakke witte keuken kreeg direct een boost met deze twee prachtige schilderijen. 
Heel veel dank aan Lia en Bert! 
Groetjes, Frank & Mariska Schanssema

Kunst op z’n plek met kunstenaars JIKKE VAN DE WAAL, SJER JACOBS, BARBARA HOUWERS, WILLIE VONK en WIES VAN DORT

Hierbij een impressie van onze kunstwerken van Galerie- T, de galerie waar wij meer dan 20 jaar geleden zo maar eens binnenliepen, aangetrokken door de mooie kunstobjecten in de etalage. We werden zeer gastvrij ontvangen door Lia, met een kopje thee en zelfgebakken lekkers! We voelden ons er meteen thuis en genoten van de prachtige kunst en de mooie verhalen er omheen. Wij kwamen in die tijd regelmatig in Middelburg bij de ouders van Sytse en dan hoorde een bezoekje aan de galerie er ook altijd bij. Even kunst kijken en een gezellig praatje met Lia. Zo kwam een keer ter sprake dat wij een ‘weekendje Zeeland’ aan het organiseren waren voor de jaarclub van Sytse. Al gauw hadden we het mooie plan om dan op zaterdagmiddag een bezoek aan de galerie te brengen, Thee bij Galerie- T. Het werd een daverend succes, iedereen was enthousiast en hoewel het helemaal niet de bedoeling was, heeft bijna iedereen iets gekocht! En nog heel vaak horen we hoe leuk dat bezoek was en hoe iedereen nog geniet van de kunstwerken. Wij kochten zelf toen ‘Ingewikkeld’ van Jikke van de Waal.

Wij werden ook altijd erg vrolijk van de keramiek van Sjer Jacobs. In 2002 kochten we ‘Oké’, een paar jaar later gevolgd door ‘Zwaaiende’. Ze staan gebroederlijk naast elkaar op onze glazen vensterbank.

In 2006 vielen we bij binnenkomst meteen op het mooie doek ‘Passage’ van Barbara Houwers. Direct meenemen was geen optie, het paste niet op de achterbank. Bert wilde het wel komen brengen, maar dat vonden wij te gek helemaal naar Groningen. Uiteindelijk heeft Sytse het opgehaald met een enorme boedelbak, jammer dat we daar geen foto van hebben. ‘Passage’ hangt erg mooi in onze kamer, als je binnenkomt meteen een blikvanger.

Eigenlijk moest er ook nog iets in de tuin. Dat werden de ‘Waadvogels’ van Willie Vonk. Ze staan prachtig tussen de tiarella en worden door de kleinkinderen aangeduid als ‘oma’s vreemde vogels’.

Onze kunstcollectie werd compleet met het prachtige bronzen beeld van Wies van Dort ‘Dansen op lucht’! 

De laatste jaren komen we wat minder vaak in Middelburg, maar we genieten nog dagelijks van onze mooie aankopen bij Galerie- T met veel dank aan Lia en Bert.

Sytse en Hilde Wiersma

Kunst op z’n plek met kunstenaars ANK VAN MEER, ADDY COURMOU en OTTMAR HORL

Dol op Middelburg zijn we. Net klein Amsterdam zeggen we tegen elkaar. We kennen de stad inmiddels goed want we komen al ruim 30 jaar naar Walcheren.  

Vele jaren met de tent en zo dicht mogelijk bij Middelburg en sinds 5 jaar zijn we zelfs één week per jaar buren van Lia en Bert. We logeren, na bemiddeling van Lia, in het vakantiehuisje ‘de kleine steur’ aan de Vismarkt.

Wij, Leen Maris en Peter Jans uit Utrecht, op ontdekkingstocht door Middelburg zodoende kwamen we in contact met Lia en Bert van Galerie- T. Wat begon als een bezoekerscontact is het uiteindelijk gegroeid tot een goede vriendschap. 

We weten niet precies wanneer we voor het eerst bij Galerie-T naar binnen zijn geweest, maar we vermoeden dat het zo’n 16 jaar geleden is, overigens zou het ook iets eerder kunnen zijn.

Altijd een gastvrij onthaal, een vriendelijk woord en de vraag ‘ hoe gaat het met jullie’, onder het genot van een kop thee met eigen gemaakte cake, als het weer het toelaat in de prachtige beeldentuin en anders in de Galerie. Lia is een en al passie voor de kunst en de kunstenaars, zo heeft ze door de jaren heen veel kunstenaars aan zich weten te binden en dat zorgt voor veel variatie en voor ieder wat wils. Door de jaren heen hebben we verschillende schilderijen en beelden gekocht. Zelfs de roos (Rozenstad) en de Rozenbottel gingen mee naar Utrecht.

We hebben in 2007 onze eerste kunst aankoop gedaan, een schilderij van Ank van Meer. We waren helemaal verbaasd dat we het schilderij zomaar meekregen op zicht en als het toch niet beviel dan kwam ze het ophalen. Wat een vertrouwen.

Het schilderij van Ank is gebleven en kreeg een mooi plekje in de serre. Inmiddels zijn we verhuisd en heeft het wederom een mooi plekje gekregen in ons nieuwe appartement en zelfs toen we een jaartje tijdelijk elders woonde, ging Ank mee en niet naar de opslag.

We hopen nog vele jaren Lia en Bert te ontmoeten in de Galerie.

Met vriendelijke groeten, Peter en Leen

Kunst op z’n plek met kunstenaars WIM VAN DER KRAAN, DINIE NOMDEN, MAGDA LUTTIKHUIZEN en HILDEGARD WAGNER

17 jaar hebben wij in Wemeldinge gewoond (van eind 2000 t/m eind 2017) en hebben door die jaren heen verschillende werken bij Galerie- T gekocht. Deze stukken zijn inmiddels mee verhuisd van ons huis met zicht op de Oosterschelde, naar een appartement in Breda, waar ze kort zijn geweest, omdat we binnen een jaar weer verhuisd zijn, weer naar een huis met uitzicht, maar nu op land aan het Markdal in Galder, dat vlak onder Breda ligt. Ook hier hebben ze allemaal weer een plek gekregen. 

Het drieluik met stenen heeft in de woonkamer in Wemeldinge gehangen, in Breda in de hal en nu in Galder ook weer in de hal. Op de ene foto zie je twee schilderijtjes van Laetitia de Haas en op de andere een schilderijtje van Berserik weerspiegeld, ook alledrie in de hal. 
En dan “ons meisje” van Wim van der Kraan. Zij stond in Wemeldinge op een betonnen blok in de tuin bij de zithoek. Nu staat zij binnen in de woonkamer: tijdens de verhuizing was ze zo maar even neergezet in het lage vensterraam en dat beek eigenlijk een prima plek te zijn en dat leek ons ook veiliger. 
Dan het grotere werk van Magda Luttikhuizen dat nu boven op de eerste verdieping in de hal hangt (voorheen in de logeerkamer) en de twee kleintjes (laatste foto) hebben op alle adressen altijd in de keuken gehangen. Ze kleuren zo mooi bij alles, ook bij de kleur van de muur. Eigenlijk stiekem altijd mijn (Greet) favorieten geweest. 

En dan nog een werk van H. Wagner-Harms dat van de slaapkamer in Wemeldinge nu verhuisd is naar de woonkamer boven de bank. 
We genieten nog steeds van deze werken! We hebben altijd plezierig en gezellig contact (gehad). Het was altijd interessant om weer eens binnen te lopen. Daar kwam het de laatste jaren niet van door onze verhuizingen en toen Corona. Ik heb nog wel een keer telefonisch contact gehad om even bij te praten. En als ze in de buurt zijn dan zijn ze meer dan welkom om de werken zelf in hun nieuwe omgeving (en ons) te zien. 

Hartelijke groet,

Greet, mede namens Robert

Kunst op z’n plek met kunstenaar MAGDA LUTTIKHUIZEN

Eind april 2020, middenin de eerste lockdown, ben ik na 25 jaar Utrecht verhuisd naar Middelburg om dichter bij mijn familie en de zee te zijn. Ik had het geluk een prachtig oud huisje te kunnen kopen aan het Smidsbolwerk. Toen de horeca weer open ging, was het terras van St. John voor mij een favoriete plek om te ontspannen met een boek. Meteen de eerste keer dat ik langs Galerie-T liep, viel mijn oog op het werk in de etalage: zeegroen, blauw, oranje, stoere palen en poëzie. Ik werd er op slag verliefd op.

Ik vertelde het mijn moeder en met haar bezocht ik de galerie korte tijd later. Het was prachtig weer, Bert Hector zat buiten op een bankje met bezoekers en Lia leidde ons rond in de galerie. We bleven een tijdje praten, ik ontving informatie – het schilderij bleek onderdeel van een tweeluik – en korte tijd later ging ik in op het aanbod om de twee schilderijen van Magda Luttikhuizen in huis op proef te ontvangen om te beoordelen welke beter paste. Bert kwam die te voet brengen, omdat ik zo dichtbij woonde.

Eenmaal in huis wist ik het zeker, ik wilde graag het schilderij uit de etalage, daarin zat meer beweging en het paste perfect bij de sfeer van mijn woning. Maar: hoe kon ik dat werk nu ophangen? Ik had geen idee hoe dat aan te pakken. Bert was zo vriendelijk om langs te komen om dat voor mij te doen, met grote preciezie en vakmanschap. Het was nog niet zo gemakkelijk en er kwam een kleine beschadiging in de plint van het plafond, bijna niet te zien, maar Bert  stond erop die weg te werken. Een paar dagen later kwam hij langs om dat te doen en tot mijn grote verrassing, met een cadeau van Lia.

Een klein werkje van dezelfde kunstenaar, waar ik in de galerie al naar had staan kijken, kwam uit het cadeaupapier tevoorschijn. Ik was er superblij mee en ook enigszins beduusd over het cadeau. Op de een of andere manier was er gewoon liefde, voor het kunstwerk, voor elkaar, voor de mooie zomer. Elke dag kijk ik met plezier naar het schilderij en voel ik de warmte van de ontmoeting erbij.

Clazina Dingemanse

Kunst op z’n plek met kunstenaar DENNY BAGGEN

Kunst op z’n plek met kunstenaar JUUL KORTEKAAS

Kunst op z’n plek met kunstenaar LUT BRACKX

Gewoon .. Zijn

in 2018 ging onze jongste dochter Jip studeren aan de University College Roosevelt in Middelburg. Met enige regelmaat bezocht ik haar om bij te kletsen en door Middelburg rond te struinen.

Dat rondstruinen kenmerkt zich bij ons door: steegjes verkennen, foto’s maken van elkaar (en daar erg om lachen), met verwondering naar mensen kijken en filosoferen op terrasjes. Gewoon genieten van elkaar, van wat er is en wat er gebeurt.

Geraakt
Op enig moment gebeurde er meer. Mijn blik werd getrokken naar een kunstwerk dat voor een raam hing (wiel met 7 figuren). Er ging van alles door me heen, was echt geraakt door de eenvoud en de vanzelfsprekendheid van de figuren. Maar vooral, ze maken me blij!
Elk bezoek aan Middelburg moest ik even naar ze toe en het gevoel bleef.
Na enig speurwerk kwam ik achter de naam van de kunstenaar en dat GALERIE-T kunstwerken van haar heeft. Ik begon te fantaseren over een Ring van Lut Brackx in ons huis. De prijs was wel een dingetje ..

Klaar
Drie jaar geleden ging Jip studeren in Middelburg en nu is ze klaar met haar Bachelor. Ze heeft een fantastische tijd gehad in Middelburg en gaat een tussenjaar doen om zich te bezinnen op de toekomst.
Mijn wens voor een eigen Ring? Het was nu of nooit.

Nu wel dus
Op 23 april 2021 trokken Jip & ik de stoute schoenen aan en stapten GALERIE-T binnen. We werden allerhartelijkst ontvangen door galeriehouder Lia en getrakteerd op mooie verhalen. Wat een aimabele vrouw en wat een prachtige kunstwerken worden er tentoon gesteld. En die eigen Ring? De keuze was eenvoudig, we werden er als het ware naar toe getrokken.
Lia en haar man Bert liepen mee tot aan mijn auto en ik had het gevoel alsof ik een kind van hen mee nam.

Op z’n plek in Wageningen
De ring hangt op een mooie plek in ons huis. Als ik naar de figuren kijk, word ik elke keer geraakt. Waarom? Ik zal een poging doen om woorden te geven aan wat ze bij mij oproepen.

Ze zitten, er is geen opsmuk of afleiding (door bijvoorbeeld kleding), ze kijken zonder oordeel, genieten, stralen rust uit. Ze maken me blij en zijn voor mij de ultieme uiting van .. ZIJN.
Dat zouden meer mensen moeten doen.

P.s.
Lieve Lia en Bert,
Ik wil jullie hierbij feliciteren met het 25-jarig bestaan van GALERIE-T. Als ik de sfeer bij jullie mag omschrijven: warm en laagdrempelig. En jullie? Vriendelijk, aardig, oprecht nieuwsgierig, maatschappelijk betrokken en no-nonsense. Ik kom zeker nog een keer ‘aanwaaien’ voor een kopje thee.

Groetjes en liefs uit Wageningen,
Hariëtte Nijnens