Ter Horst gaat partijen zoals bedrijven, overheden en maatschappelijke organisaties bij elkaar brengen in zogeheten inclusiepacten. Deze pacten moeten zorgen voor een “merkbaar verschil” in het dagelijks leven van mensen met een beperking. Ook is haar taak om belemmerende wet- en regelgeving en andere maatschappelijke problemen voor mensen met een beperking aankaarten bij de betreffende overheidsinstantie of uitvoeringsorganisatie.
Persoonlijke ervaring
“Ik wil mij volledig inzetten om het onbeperkt meedoen van mensen met een beperking te helpen realiseren”, aldus Ter Horst, die persoonlijke affiniteit heeft met het onderwerp. De zoon van haar partner had een ernstige lichamelijke beperking. “Door onze Bob, die ernstig lichamelijk beperkt was vanwege een spierziekte en die juli dit jaar overleed, heb ik ervaren hoe het meedoen kan worden bemoeilijkt of juist kan worden verlicht. Iedereen met een beperking verdient dat laatste.”
Goed dat dit gestart wordt. Het essentiele “nothing about us, without us” moet wel leidend worden in de aanpak. Dit heeft gevolgen voor de inrichting van de zg “inclusiepacten”. Door de vele onderzoeken en rapportages is er genoegzaam bekend wat de uitsluiting in de praktijk betekent. ~Dat scheelt werk voor mevrouw ter Horst, kan meteen aan de slag met concrete acties!