Introductie:
Ronald van Vierzen gaf een inspirerende presentatie over de Guldensnede en het Oneindige tijdens dit VIBA Café dat gecombineerd wordt met de 100e bijeenkomst van de Harmonicale Ellips.
Ronald Marius van Vierzen, (1951) studeerde af aan de afdeling Elektrotechniek van de TU Delft. Als chip designer startte hij in de ‘high tec’- industrie en hield zich bezig met zowel produktontwikkeling, produktkwaliteit, kwaliteitssystemen, als met projectmanagement.
In de loop van zijn carrière kreeg hij klachten die binnen de reguliere geneeskunde niet konden worden genezen. Via zijn zoektocht naar genezing vond hij een klassiek homeopaat, die hem van zijn klachten af hielp en maakte kennis met de antroposofie die een grote rol in zijn leven is gaan spelen.
Vanuit zijn technische inslag is hij geïnteresseerd in het waarom achter de dingen en dus ook voor de werking van de klassieke homeopathie en volgde een verkorte opleiding, toegespitst om in acute gevallen zelf homeopathische middelen te kunnen inzetten. Hierdoor werd hem duidelijk dat het inzicht in ziekte, genezing en gezondheid en in de werking van de homeopathie aanzienlijk vergroot kon worden door er vanuit antroposofische inzichten naar te kijken. Een gedeelte van dat inzicht is verwerkt in zijn boek ‘De Zonen van Hippokrates’ en in de brochure ‘Homeopathie als Kans’
Lezing Ronald van Vierzen: De gulden snede en het begrip oneindig
Ronald stelt zich voor, woont in Zoetermeer, werkte bij Philips en is nu gepensioneerd. Halverwege zijn loopbaan kreeg hij interesse voor Antroposofie. Hij wil de natuurwetenschap en geestelijke wereld bij elkaar brengen met enkele voorbeelden om aannemelijk te maken dat er een verbinding is tussen deze werelden.
De Gulden snede Experiment met verschillende formaten rechthoeken: we ervaren de ‘mooie rechthoek’ als de rechthoek die met verhouding van gulden snede is opgebouwd: 1 op 1,6. Deze verhouding ervaren wij als aantrekkelijk, aangenaam en harmonisch.
Deze verhouding vind je bijvoorbeeld terug in het formaat van bankkaarten, of in de wikkels van de snoepindustrie (zoals kitkatwikkel), maar ook in gebouwen zoals de Canadian National Tower, in de schilderijen van moderne schilders zoals Salvador Dali (sacrament van laastste avondmaal) en Seurat (moderne schilders) die het weer leerden van de oude meesters zoals Rembrandt van Rijn, Rafaël en Leonarde da Vinci.
Ook in de kerk van de ‘Notre Dame’ in Parijs vind je de gulden snede terug, bijvoorbeeld in de verhouding tussen de torens, maar ook in het menselijk gezicht of in het harmonische ritme van onze hartslag
Verder terug in de tijd: Euclidius van Alexandrië, een Grieks wiskundige, beschreef over deze verhouding in zijn boek ‘de elementen’, waaruit de Euclidische meetkunde is voortgekomen. Het Parthenon in Athene is opgedragen aan de wiskundige Phidias. Van zijn naam is de griekse letter PHI voor de verhouding van de gulden snede afgeleid.
De gulden snede leidt ook tot de constructie van de gulden driehoek. De constructie van de gulden driehoek was vroeger alleen bekend bij inwijding in bijzondere mysteriescholen, er stond doodstraf op wanneer dit geheim in de openbaring werd gebracht. Tot in de middelleeuwen was deze verhouding slechts bij de meesters bekend.
Een voorbeeld van zo’n mysterieschool is de mysterieschool van Pythagoras: daar werd onderwezen dat de grondslag van alle dingen te vinden is in getallen en figuren waarvan je de wetmatigheden langs mathematische weg moet zoeken. De onderliggende harmonisch geordende wetten moet je eerst in jezelf vinden voordat je ze in de buitenwereld kan waarnemen. Dan pas komt de diepere zin van de wereld tevoorschijn.
Pythagoras liet zijn leerlingen ervaren dat de wetmatigheid in mens en natuur te vinden zijn, zowel in het kleine als in het grote. Hij gaf een opdracht aan zijn leerlingen: kan je een lijn in 2 stukken opdelen zodat de verhouding van het kleine stuk tot het grote stuk hetzelfde is als het grote stuk tot het geheel? Dit leidde tot de wiskundige formule van een vierkantsvergelijking. De gulden snede is dus een unieke verhouding. Hij liet ze vingerkootjes en middenhandsbeentjes bestuderen, afstand tot arm, hele lengte, die eveneens volgens de gulden snede zijn opgebouwd, waardoor ze de onderliggende harmonische wetten leerden ervaren
De geheimen achter de Gulden Snede:
Bij opdeling blijft het kleine in specifieke verhouding met het oorspronkelijke geheel, het is een unieke wetmatige verhouding
Alles in de natuur is onderdeel van het grote geheel. De schepping is de neerslag van kosmische wijsheid vanuit de geestelijke wereld.
De schepper zelf is de inspiratiebron van de aardse kunstenaars in het toepassen van de Gulden Snede
De geest werkt in de materie, waardoor de verschijnselen in de materie/natuur niet exact uit te rekenen zijn.
De gulden spiraal, PI
De geest drukt zich uit in de stof , maar laat zich niet exact vastleggen of uitrekenen in de stof. PI en PHI zijn oneindig. Er zijn verschijnselen in de natuur die niet te verklaren zijn, hierdoor ontstaat het inzicht dat er een geheime werkelijkheid schuilgaat achter de fysieke werkelijkheid.
Plato: twee basisfiguren de cirkel en de driehoek. Doorgewerkt naar wiskundige begrippen zoals de straal, radius, sinus, tangens
De Babyloniërs deelden de cirkel in 360 graden. Historici verklaren dit naar het feit dat zij vaststelden dat de zon er 360 dagen over deed om rond te reizen. Maar de Babyloniërs wisten zeer goed en precies hoe het wiskundig in elkaar zat.
Een hoek van plus 90 graden doet de tangens ongelooflijk oplopen zodat de straal en tangens evenwijdig lopen. Waar ligt dan het oneindige waarbij volgens de definitie de evenwijdige lijnen elkaar snijden? De tangens van Hoek van -90 graden gaat ook naar min oneindig.
Met passie en diepe betrokkenheid hebben wetenschappers dit probleem van ‘het oneindige’ bestudeerd. Hieruit is ook de ‘Niet euclidische meetkunde’ ontstaan.
Rudolf Steiner gaf aan dat de moderne meetkunde hem leerde dat het oneindige verre punt links hetzelfde is als het oneindig verre punt rechts. ‘Oneindig’ bestaat niet in de fysieke wereld. Je kan er abstract mee werken maar het is een begrip van de geestelijke wereld verwijzend naar de goddelijke harmonie. Zo ook wijzen de verhoudingen van de fysieke mens naar het gegeven dat een deel van het menselijke leven zich afspeelt in het oneindige, in de geestelijke wereld. Zowel voorgeboortelijk als na het overlijden. Tijdens het concilie in het jaar 869 is echter het begrip van de mens als ‘geestelijk wezen’ door de Rooms Katholieke kerk afgeschaft. Het concept van de ziel werd wel behouden. Het concept van het voorgeboortelijk leven is echter in de verder loop der tijd helemaal weggevallen.
De ritmische verdeling van de cirkel met bijhorende tangens verwijst naar het ritme waarmee de mens ervaring in het leven opdoet en dan bij overlijden de ervaringen verwerkt om vandaaruit een nieuw leven aan te gaan. In de regel in 2160 jaar 2 incarnaties, 1 als man, 1 als vrouw.
