Stad wil nu toch in gesprek met eigenaars van verzakte woningen: “Maar wij kunnen niet de hemel op aarde beloven”
Gemeenteraadslid Eddy Van Bockstal (N-VA, foto links) zette het punt van de verzakte woningen op de agenda van de gemeenteraad in Lokeren. Het ziet er naar uit dat de stad toch met Maria (foto rechts) en haar buurman Dirk wil praten. — © ies
De publieksbanken in de Lokerse gemeenteraadszaal liepen maandagavond helemaal vol met buren en sympathisanten van Dirk Van Acker en Maria Vranken. De twee Lokeraars wonen in de Beekstraat en hun woningen blijken te zijn gebouwd op een oud stedelijk afvalstort. De woningen zakken letterlijk en figuurlijk weg. De stad wil nu toch rond de tafel gaan zitten om een oplossing te zoeken.
Het was gemeenteraadslid Eddy Van Bockstal (N-VA) die het punt van de verzakte woningen op de agenda van de gemeenteraad had gezet. “Ik ben ter plaatse gaan kijken en wat ik zag heeft me met verstomming geslagen”, zucht Van Bockstal. “Muren die verzakken, schimmel en vocht in de woningen, scheuren in het plafond, een oprit die meer lijkt op een rit in de Vlaamse Ardennen. Kortom, deze woningen zijn volgens mij niet geschikt om er in te wonen.”
Van Bockstal verwees ook nog eens naar de historiek van de site. “Ooit lag hier een zwemvijver”, zegt de N-VA’er. “Tussen 1962 en 1967 heeft de stad Lokeren die vijver dan volgestort met allerhande huishoudelijk en ander afval. Later leverde hetzelfde stadsbestuur een verkavelingsvergunning af voor datzelfde terrein. Eind jaren 80 werden er op dat terrein verschillende woningen opgetrokken, sleutel-op-de-deurwoningen met verborgen stortplaats eronder.”
(Lees verder onder de foto)
De oprit van Maria ziet eruit als een hobbelig parcours. — © ies
Maria Vranken (Beekstraat 103) en Dirk Van Acker (Beekstraat 105) zijn de eigenaars van die woningen. Zij gingen bijna 15 jaar geleden, toen de eerste problemen zich voor deden, op onderzoek en stelden toen vast dat hun huizen op een vuilnisbelt stonden. Maar na een jarenlange procedure grijpen de bewoners naast een verhoopte schadevergoeding. “De rechtbank erkende de fout, maar stelde dat de zaak verjaard is”, zegt Van Bockstal. “Ik vind dat de stad hier toch een verpletterende verantwoordelijkheid heeft. Ik nodig de schepen dan ook graag uit om eens ter plaatse te gaan.” (Lees verder onder het kadertje)
Ook Björn Rzoska (Meer dan Groen) drong aan op een menselijke oplossing. “Er is ook een werkelijke wereld en die is ruimer dan een juridische.”
Woningen slopen
Schepen voor Wonen Filip Liebaut (CD&V) stipte aan dat het stadsbestuur, in tegenstelling tot het betoog van Van Bockstal, wel degelijk gesprekken heeft gevoerd met de eigenaars. “Maar gezien de procedure verliepen die gesprekken via vertrouwelijke briefwisseling via de advocaten”, zegt Liebaut. “We hebben de bewoners ook financiële voorstellen gedaan. Maar wij kunnen niet de hemel op aarde beloven. Wij zijn gehouden aan officiële schattingsverslagen. Dat geldt ook voor de sociale huisvestingsmaatschappij. Afvalstoffenmaatschappij OVAM blijft bereid om de hele site te saneren. Maar dan moeten de gebouwen gesloopt worden. Wij willen als stad zeker weer rond de tafel gaan zitten en ook de huisvestingsmaatschappij Tuinwijk wil mee helpen zoeken naar herlokalisatie. Maar ons aanbod is beperkt. De sky is niet de limit.”
Maria toont waar OVAM metingen uitvoert op haar oprit. — © ies
